eto na siguro ung pangalawang day ng "pagluwas" namin sa manila to look for a practicum site..andami naming napuntahan and bagong experience sa paghahanap ng mga lugar na hindi kami familiar..di ko alam kung bakit hindi ako naliligaw kahit na hindi ko pa napupuntahan ung isang lugar...kahapon sobrang pagod kami nina rizza jm and ariel sa kakalakad..dasma to makati then kamuning then taft...tapos moa for dinner sa seaside...anong oras na din kami nakauwi... tapos ngayong araw na to naman dasma to makati ulit pero this time mas sinuyod na namin ang makati...hinanap din namin ung Arkeo for Rizza's practicum..tapos dumiretcho kaming The Fort para tignan ung Bates141 and the other Ad Agency (ung pinakamalaking ad agency sa bansa) balak pa sana namin na magpuntang DDB..kaso ginabi na kami kaya umuwi na kami agad...in that 2days of internship hunt ang dala ko lang is 200 per day...at nagsurvive ako..first day i still have 30 pesos left and kanina 60 pa...super tipid....
pero hindi talaga tungkol dito ung blog ko..oo nagenjoy ako sa mga pinaggagawa namin...pero what really made my day kahapon is ung nakasabay namin ung group nina X sa taft station...nagulat ako kasi hindi namin ineexpect na makakasabay sila and makikita ko sya nung araw na un...eto na naman ako, hindi ko sya nagawang kausapin kahit na gustong gusto ko...sobrang kinabahan ako...pero di ko pinahalata..first time kong kabahan ng ganun...its like falling in love with the same person twice..kahit na mahal mo padin...tapos parang panibago nanaman nung nakita ko sya dun...doble doble...it may sound corny pero ganun talaga ung naramdaman ko...and naisip ko na pwede din pala akong kabahan ng ganun...pero sobrang nadown ako nung hindi ko sya nagawang kausapin..why? kasi hindi ko alam kung anong sasabihin ko...kung papansinin ba nya ako o hindi...alam kong andami kong pagkukulang na gusto kong punan...siguro sa dami dami ng taong kilala ko isa na sya sa mga taong ayokong mawala sakin...why? mahirap maghanap ng kagaya nya..walang katulad at kapantay...
napag-isip isip ko ngayon na kahit gaano pa kahirap, gagawin ko lahat para lang di sya mawala...sabi nga nila don't give up on the things that you want..kaya hindi ako susuko...mahal ko eh...bakit ko susukuan?..oo sabihin na nating ilang linggo ko na rin syang hindi magawang kausapin..kaya nga gusto kong bumawi diba?...mabigyan lang ako ng pagkakataon talaga....hindi na ko magdadalawang isip pa....
inaantok na ko kasi 1am na oh...update ko nalang to.....pagod na rin ako sa kakabyahe........
No comments:
Post a Comment