well, supposed to be this is my day.. and like any other days, this one is pretty normal.. just ate and ate lotsa food.. just like my normal day..
(dugo ilong, nosebleed)
ewan ko ba..parang naghihintay ako kung anong magaganap sa araw na to..
hinayaan lang ako ni kuyang mag-online buong araw dahil nagawa sya ng Gundam Origami nya...
pero wala pa ding ganap..
nakakatanga..
napagod na kong manuyo pero bakit ni hindi man lang ako mapagod sa paghihintay at pag-asa?..
siguro nga hinihintay ko nalang matapos tong semester na to para tapos na lahat..hindi dahil sa ayoko ng makita ang mga tropa kong sobrang astig pero dahil sa iba pang dahilan..
nakakapagod..
nakakapagod talaga lahat ng nangyari.. malakas ako pero wala eh..di ko kinaya.. sabi nga ng isa kong kaibigan.. pag napagod ka na.. magpahinga ka na ng tuluyan kasi wala ring saysay kung magpapakapagod ka lang ulit ng walang matatamo..
nakakapanghinayang..
yan ang dala ng retreat.. andami kong natutunan sa mga sessions sa loob ng conference room pero yung mga napaguusapan ng grupo namin habang break time at nasa iisang kwarto ay hindi kailanman matatapatan at matutumbasan ng kahit na ano.. yung huling conference nga na dapat e si ka-drayber ung bigyan ng payo eh parang ako na rin ata ang natauhan.. wala akong nagawa kundi makinig lang sakanila..well, andun din naman sya sa kwarto na yun at pinapanood ako maglaro ng hangman.. ayoko nalang talagang magsalita nung mga panahon na yun.. tulad nga ng sinabi nya sa isa pang SNS, retreats should be made earlier and longer, mas maganda nga siguro kung nagkaganun.. dahil sa retreat nalang din na un ko siya nakausap ng ganon katagal.. ewan ko ba..achievement ko na yun.. di ko inaasahan eh.. marami rami din akong pinanghihinayangan pero wala na kong magagawa kasi andun na yun...
dapat masaya ako ngayon kasi birthday ko.. pero hindi eh.. hindi ako naging msaya sa araw na to... gusto ko sana at pinilit ko namang maging pero wala...
happy birthday sakin....
8:02pm...
