"Hindi ko lang kasi ma-gets kung anong gustong sabihin ni Self. Hindi ko maintindihan kung bakit kahit ako ay naguguluhan sa pangyayari na to. I mean, hindi ba dapat malinaw na sa akin ang mga bagay-bagay. Pero siyempre, sabi ko nga kanina, if it is Love that talks, aba eh, wala na tayong dapat pag-usapan. Bottom line: sobrang mahal na mahal ko siya. And I'm doing every possible way para matabihan ang puso niya.
Okay, so isa-isahin natin. Bakit nga ba ako nag-he-hesitate na sumulong? Una, yung nasira kong pangako ng oras. Sabi ko sa sarili ko, busy-busyhan ka kasi eh, gago ka. Pero sinabi ko, na I'm trying to balance everything. Gusto kong patunayan na kaya ko naman ang lahat basta may tamang management. Binibigyan ng panahon ang lahat ng bagay as fair as I can. Pero totoo, may mga oras ngang dapat nandun ako, pero hindi ko nagawa. Pero ayokong magdahilan. Totoo naman kasi yung sinasabi ko na may responsibilidad ako sa bahay na hindi ko naman talaga maiwan. Call me a home body mama's boy. Pero, trust me, wala kasing ibang magtutulungan. Now to my second point, lagi na lang kasi akong may sabit. Everytime na lang. I would do something na hindi ko namamalayan. Super manhid nga naman ako. Nasaktan ko na, hindi ko pa alam. And I do not deny that. Baduy na ako, no? Go get a beer, para maaliw ka na lang.
Pero above all these, lagi naman ako nagsasabing, na ginagawa ko ang lahat para magbago na ako. Totoo, I'm really trying hard. Minsan lang talaga may mga limitation din ako. De, totoo, wag na tayong magbiruan at magkunwari. Kasi totoo naman, hindi ako tulad ng maraming lalaki. Wala akong absolute freedom, kasi I have responsibilities, sabi ko nga kanina. Pero, as much as possible, I try to make up for those time na nawala ko. Isa pang bagay, hindi naman talaga ako creative, so I cannot put on a show any time kahit gustuhin ko pa, kailangan man o hindi. "
Okay, so isa-isahin natin. Bakit nga ba ako nag-he-hesitate na sumulong? Una, yung nasira kong pangako ng oras. Sabi ko sa sarili ko, busy-busyhan ka kasi eh, gago ka. Pero sinabi ko, na I'm trying to balance everything. Gusto kong patunayan na kaya ko naman ang lahat basta may tamang management. Binibigyan ng panahon ang lahat ng bagay as fair as I can. Pero totoo, may mga oras ngang dapat nandun ako, pero hindi ko nagawa. Pero ayokong magdahilan. Totoo naman kasi yung sinasabi ko na may responsibilidad ako sa bahay na hindi ko naman talaga maiwan. Call me a home body mama's boy. Pero, trust me, wala kasing ibang magtutulungan. Now to my second point, lagi na lang kasi akong may sabit. Everytime na lang. I would do something na hindi ko namamalayan. Super manhid nga naman ako. Nasaktan ko na, hindi ko pa alam. And I do not deny that. Baduy na ako, no? Go get a beer, para maaliw ka na lang.
Pero above all these, lagi naman ako nagsasabing, na ginagawa ko ang lahat para magbago na ako. Totoo, I'm really trying hard. Minsan lang talaga may mga limitation din ako. De, totoo, wag na tayong magbiruan at magkunwari. Kasi totoo naman, hindi ako tulad ng maraming lalaki. Wala akong absolute freedom, kasi I have responsibilities, sabi ko nga kanina. Pero, as much as possible, I try to make up for those time na nawala ko. Isa pang bagay, hindi naman talaga ako creative, so I cannot put on a show any time kahit gustuhin ko pa, kailangan man o hindi. "
ito ang blog ni matinding ninja..hindi ko alam pero ganitong ganito din ang nararamdaman ko sa ngayon.. i won't deny anything written in here..
this one is from me......it would serve as my own message for her....
define.
ReplyDeletemahusay.
ReplyDelete